Hier betrapte ik mezelf op:
Ik betrapte mezelf dat ik deze zinnen dagelijks zei:
– Ik moet werken
– Ik ben bezig
– Nu even niet
Ik was en kon er niet met mijn oprechte aandacht bij zijn. Mijn hoofd zat bij werk en alles wat ik nog moest doen.
Alsof die to-do lijst belangrijker was, dan even met mijn volle aandacht bij de emotie van mijn dochter zijn.
Toch stelde ik dat voorop.
Want ik wilde RUST in mijn hoofd.
En ik kon alleen die rust krijgen, als ik mijn lijstje had afgewerkt.
Als ik alles had gedaan. En natuurlijk wel alles GOED had gedaan. Geen half werk.
Dus focus was nodig en afleiding van kinderen kon ik niet gebruiken.
En ik heb het hier niet over een keer. Over wekelijks. Jij mag grenzen aangeven, tijd voor jezelf pakken. Juist om ervoor te zorgen dat je er met je volledige aandacht kunt zijn.
Het gaat hier over structureel niet met je aandacht erbij zijn. Niet kunnen ‘zijn’ en genieten van dit moment.
Altijd in mijn hoofd en bezig met het volgende.
Maar kwam die rust?
Nee.
Want dan was misschien het ene afgewerkt, kwam het volgende wel weer.
Er was nooit rust en onbewust zat ik in een cirkel waarin ik verslaafd was aan ‘the next thing’ en mezelf daarmee afleidde.
Ik moest die cirkel doorbreken.
Ik wilde die cirkel doorbreken.
Mijn wens om met volledige aandacht én met energie én plezier te luisteren en tijd door te brengen met mijn kinderen was één van mijn grootste drijfveren.
Dit wilde ik niet.
Ik wilde niet zo leven.
Daarvoor moest ik mijn patronen aanpakken, mijn overtuigingen ombuigen, weer terug leren voelen.
Rust kunnen ervaren en kunnen zijn.
Stap voor stap leerde ik weer genieten.
Kwam er vaker een lach op mijn gezicht voorbij.
Kon ik, zoals vroeger, weer spontaan de muziek hard zette en gaan dansen.
Spelletjes doen. Gek doen.
VRIJ zijn.
Mezelf vrij bewegen en losmaken van alle ketens die me in dat keurslijf hielden.
Ben ik er nu altijd met mijn volledige aandacht bij?
Heus niet.
Maar uitspraken als ‘ik moet werken’, ‘ik ben bezig’, ‘nu even niet’ komen allang niet meer als vanzelf mijn mond uitgerold.
Hoe vaak ben jij er met je oprechte aandacht bij?
